Weblog 2020-2021










Klik op de foto's om ze te vergroten, een tweede klik verkleint ze weer.



 voorafgaand


In ons weblog 2013-2019 hebben we onze ervaringen en belevenissen van de afgelopen jaren beschreven. We hebben dat weblog nu afgesloten omdat de situatie nu heel anders is dan voorheen. We hebben natuurlijk de corona-pandemie gehad (nog steeds op dit moment), die in ieder geval in de jaren 2020 en 2021 nogal van invloed is geweest op onze kampeertrips. Daarnaast hebben wij, nadat we in 2019 afscheid hebben moeten nemen van Summer, vanaf 2020 Bowie steeds meegenomen naar de camping. Dan hoeft hij niet alleen thuis te zitten en zijn wij niet meer afhankelijk van anderen, die voor hem moeten zorgen. Dat heeft echter ook gevolgen voor onze dagbesteding. Als het snikheet is, dan willen we hem niet de hele dag alleen achterlaten in de afgesloten caravan. We zullen dan wat vaker op de camping blijven, zodat hij ook naar buiten kan. Hoe lang dat nog zo zal blijven? We weten het niet, want hij is al vrij oud en heeft ook een ziekte onder zijn leden, die we wel onder controle kunnen houden met medicijnen en dieetvoer. Hij vindt het zelf overigens helemaal niet vervelend op de camping en in de caravan, getuige het filmpje hier rechtsboven.

 2020


Ermelo (Gld), De Kriemelberg. juni / 3 nachten,  17-20ºC.

We zijn hier om 2 redenen maar 3 nachten geweest: Ten eerste mochten we, vanwege de corona-pandemie, geen gebruik maken van de camping-douches. Ten tweede hadden we, zoals hierboven al vermeld, voor het eerst Bowie meegenomen en we konden toen nog niet goed inschatten hoe dat zou gaan. Na de eerste nacht was er al meteen consternatie, want we waren hem 's morgens kwijt en vroegen ons af of hij ergens langs naar buiten kon zijn geslopen. Nu wil het geval dat er openingen zitten naar de bergruimtes onder de banken en de bedden, waar leidingen en kabels doorheen lopen. Die openingen zijn heel klein, maar Bowie (nieuwsgierig als hij is) was er toch in geslaagd om zich daar doorheen te wurmen en kon er vervolgens niet meer uit (de boef !!). We hebben zowat de halve caravan moeten verbouwen, voordat we hem terug vonden. Thuis gekomen hebben we daar eerst maar eens maatregelen tegen genomen, zodat hem dat tijdens de volgende vakantie niet meer lukt. Er was niet veel open in de buurt, maar het Zandsculpturenfestival in Garderen was een van de weinige uitzonderingen en daar hebben we dan een middag doorgebracht. Altijd leuk om daar te komen, vanwege de jaarlijks wisselende tentoonstellingen. Dit jaar stond het in het teken van de 2e wereldoorlog en 75 jaar bevrijding. Verder hebben we vooral in en rond de caravan vertoefd en Bowie bezig gehouden.


Eck en Wiel (Gld), Het Wielseveld. juli / 4 nachten,  20-25ºC.

We konden gelukkig weer, min of meer normaal, gebruik maken van de sanitaire voorzieningen. Omdat het in Ermelo best wel goed ging met Bowie zijn we hier weer een dag langer gebleven en konden ook weer wat vaker van huis (lees caravan) af. We zijn naar Tiel gefietst voor een bezoek aan het Flipje- en Streekmuseum. Er werd daar via waarschuwingsborden dringend geadviseerd om fietsen te stallen in een betaalde/bewaakte fietsenstalling. Dat hebben we maar gedaan, want als het dan zo nodig is, dan kun je voor € 0,20 per fiets per dag eigenlijk geen risico nemen. De afdeling Flipje van het museum stelde niet heel veel voor, maar het streek-gedeelte was leuk. Het museum was open op afspraak. Ondanks dat wij maar ongeveer een minuut of 5 te vroeg waren én het ook helemaal niet druk was, mochten wij toch niet naar binnen, maar moesten buiten wachten totdat het onze tijd was. Het plein dat net achter het museum ligt, was helemaal aangekleed met tafels, stoelen en parasols, alsof er honderden bezoekers/toeristen verwacht werden. Er was echter nauwelijks iemand te zien en er was ook welgeteld maar één horecabedrijf open voor een kop koffie.

De volgende dag zijn we met een pontje de Nederrijn overgestoken en naar Amerongen gefietst voor een wandeling door het dorp en de tuinen van het gelijknamige kasteel. Het kasteel zelf was gesloten. De vele in vormen geknipte buxusplanten in deze tuinen verrasten ons nogal, omdat onze eigen buxusplanten in het jaar daarvoor helemaal kaal waren gevreten door de buxusrupsen.
Ook verrassend vonden wij de Forelvisserij Maurik, net om de hoek bij de camping. Het is een forellenvijver, waar je (tegen betaling) je hengeltje mag uitwerpen, maar als je, net als wij, liever niet zelf vist, dan wordt dat voor je gedaan. Er is een grote tent met keuken, waar de gevangen forellen gerookt of gebakken worden, waarna je ze dan ter plekke kunt nuttigen of meenemen. Er zijn binnen/buiten naar schatting 15 of 16 tafeltjes beschikbaar, waarvan er op dat moment maar 2 bezet waren. Wij konden de verleiding niet weerstaan en daar hebben we geen spijt van gehad. We hebben genoten van de heerlijk bereide, net vers gevangen forel. Je kon ze bestellen in de maten klein, middel en groot. We hebben betaald voor "middel", maar hebben zeker "groot" gekregen. Wat een kanjers kregen we op onze borden ...!!!

Zwolle (Ov), 't Hofje van Hoog Zuthem. september / 3 nachten,  20-24ºC.

De camping stelde niet veel voor, maar het lag op fietsafstand van de stad en ook hier hebben we maar een paar nachten doorgebracht. Bowie was weer bij ons en was inmiddels al voldoende gewend om alleen in de caravan achter te blijven. Zodoende konden wij naar Zwolle fietsen voor een bezoek aan het museum De Fundatie, waar we de vorige keer niet aan toe waren gekomen. Vóór dat we daar naar binnen zijn gegaan hebben we eerst allebei een lekkere pokébowl gegeten bij restaurant Ensemble aan de overkant van het museum. Óók tegenover de Fundatie en dus naast het restaurant bevindt zich het Herman Brood Experience Museum, maar dat was op dat moment gesloten. Gelukkig was De Fundatie nog wel open, want kort daarna sloeg de pandemie zodanig hard toe, dat museumbezoek gedurende lange tijd helemaal niet meer mogelijk was. De laatste foto hieronder is geen schilderij uit het museum, maar een blik uit het raam naar de Onze Lieve Vrouwe Toren, beter bekend als de Peperbus.

Aan de andere kant van de stad, iets verder dan het stadscentrum, maar nog steeds op fietsafstand ligt het Landgoed Anningahof, waar we een beeldentuin hebben bezocht, die het bekijken zeer de moeite waard was. De foto's hieronder hebben we in die beeldentuin genomen.



 2021


Poortvliet (Tholen-Zld), Landschapscamping Kruytenburg. mei/juni / 5 nachten,  22-28ºC.

Zaterdag 29 mei. Om 12:33 uur zijn we aangekomen. De receptie bleek tussen 12:30 en 13:30 uur gesloten, maar gelukkig was de beheerder bereid om zijn lunch te onderbreken, zodat we alsnog ingecheckt konden worden. Om onze standplaats te bereiken moesten we weer van de camping af en via een andere ingang terug het campingterrein op. We hadden een héééle grote plek en die van de andere kampeerders waren zeker niet kleiner. Het veld was dus logischerwijze ook erg groot en omdat het sanitair-gebouw precies aan de andere kant lag, moesten we daarvoor dus wel flink in de benenwagen. Jammer genoeg moest dat ook voor het tappen van vers water, want buiten dat gebouw waren er geen waterkraantjes. We moesten ook ons eigen toiletpapier meenemen. Naast het sanitairgebouw bevonden zich een schapenwei, een beeldentuin en een kruidentuin, waaruit we, zoveel als we wilden, zelf mochten plukken. Naast het opbouwen van onze eigen voorzieningen hebben we vooral genoten van het weer. Het waaide wel hard en de combinatie van wind en zon maakte dat we nogal verbrand zijn.


Op zondag 30 mei zijn we naar De Grevelingen gereden voor het jaarlijks terugkerende bezoek aan onze vrienden, dit keer vooral om hun nieuwe stacaravan te bewonderen. We zijn er echter niet gebleven voor de barbecue, maar hebben op onze eigen camping gegeten, in de terrastuin van de Eeterij. Er ging daar wel het een en ander mis. We hadden een tafel gereserveerd, maar toen wij ons daarvoor meldden, bleek die toch niet vrijgehouden te zijn. Een reserve-tafel en twee van andere tafels "geleende" stoelen brachten uitkomst en zodoende konden we toch zitten. Het duurde allemaal nogal lang en toen we informeerden hoe het met onze bestelling was, werden onze gerechten toch snel gebracht. Het bleek echter het hoofdgerecht te zijn, het voorgerecht waren ze vergeten. We zullen het maar wijten aan het feit dat, na zo'n lange sluiting de routine er een beetje uit was. Ter compensatie van het ongemak kregen we de drankjes gratis.

Maandag 31 mei. We zijn eerst naar Halsteren gereden, waar we de zgn. Mozesbrug hebben bezocht. Het bijzondere aan deze brug is, dat hij niet boven het water, maar in/onder het water ligt. Als je er overheen loopt, dan staat het water naast de brug tot ongeveer borsthoogte, je loopt dus als het ware tussen het water, links en rechts van de brug. De naam Mozes zal wel verklaard worden doordat hij volgens het bijbelverhaal ook tussen "muren" van water door liep, tijdens de vlucht uit Egypte. Bij de brug ligt ook een fort en er staat een uitkijktoren.
Hierna zijn we doorgereden naar Bergen op Zoom voor de lunch, een stadswandeling en een bezoek aan de Markiezenhof. Jammer genoeg is op maandag in de hele stad alles gesloten en het was ook bijna uitgestorven. We hebben een terrasje gevonden waar we koffie konden drinken en we hebben natuurlijk wel in de stad rondgelopen, maar konden nergens naar binnen. Ook de Markiezenhof was dicht. We konden wel over de binnenplaats lopen voor een paar gevelfoto's en zagen de poorten (door een windvlaag) vlak voor onze neuzen in het slot vallen. Daardoor moesten we weer langs dezelfde weg terug naar buiten. Als lunch hebben we bij Brownies & Downies een zalmsalade gegeten, bereid en geserveerd door verstandelijk gehandicapten en dat smaakte voortreffelijk.


Dinsdag 1 juni. Voor vandaag hadden we een relaxdag gepland, waarbij Bowie de gelegenheid kreeg om eens wat langer, buiten de caravan, de pootjes te strekken. Wél onder toezicht natuurlijk, of aan de lijn. We zijn ook nog even op de fiets gestapt, op zoek naar de weekmarkt in Poortvliet. Die bestond uit welgeteld één kraam: de kaashandel. En aangezien Lia niet van kaas houdt, waren we daar wel erg snel klaar.

Woensdag 2 juni. Vandaag hebben we een rondje-Tholen gefietst, volgens de routekaart een tochtje van ongeveer 30 km. Eerst van Poortvliet naar St. Maartensdijk (Smerdiek) waar we even gepauzeerd hebben voor koffie. Grappig was het kleurgebruik in de heren-toiletruimte: roze, paars en oranje. Na de koffie zijn we verder gefietst naar St. Annaland. We wisten al dat de zeehondensafari's niet door konden gaan vanwege de corona pandemie, maar we hoopten daar aan de haven toch wel een eethuis te vinden waar ze iets van vis serveerden voor de lunch. Helaas zijn we niet verder gekomen dan appeltaart met koffie. Verder was alles gesloten. Met een klein beetje hongerig gevoel zijn we dan maar terug gereden naar Poortvliet, waar we in onze eigen koelkast een aanvulling op de lunch hebben gevonden. Daarna hebben we (op een heel laag tempo vanwege de hitte) een begin gemaakt met het afbreken en opruimen van onze uitrusting. De dag daarna zouden we immers weer op weg naar huis gaan.

Donderdag 3 juni. De thuisreis is vlotjes verlopen en op het moment dat ik dit schrijf is de caravan al weer terug naar de stalling.

Teuge (Gld), 't Oegenbos. juli / 4 nachten,  28-20ºC.

Zondag 11 juli. Op de heenweg hebben we regen gehad, maar nadat we, net na de middag zijn aangekomen, is het de rest van de dag droog, zonnig en erg warm geworden. De camping hanteert niet alleen een toegangscode voor de slagboom, maar ook voor het sanitairgebouw. Het gebruik van douches en warm water is gratis. In het gebouw hangen dispensers voor zeep (bij de wastafels) en voor toiletbrilreiniger in de WC's. Die zijn natuurlijk alleen maar handig als ze ook regelmatig bijgevuld worden. In vergelijking met de vorige camping, hebben we nu een vrij kleine standplaats, maar wél een met een kraantje, dat we delen met de buren. We hebben een vrij uitzicht op het Vliegveld Teuge, waarvandaan de hele dag door vliegtuigen met parachutisten opstijgen. Dat geeft wel wat extra geluid, maar overlast is een zwaar woord, dat we hier zeker niet willen gebruiken. Bovendien zorgen de vele tientallen parachutisten, die soms vlak boven onze caravan overvliegen voor veel kijkplezier. Een keer ging het mis. Op de camping zelf kijken wij ook uit op een watertje, waaroverheen een kabelbaan voor de kinderen is getrokken en een parachustist vloog tegen die kabel aan. Gelukkig kon hij na enige hulp van campinggasten, lopend zijn weg vervolgen, maar wij veronderstellen dat hij daar nog wel wat pijntjes aan over zal houden. We hadden wat problemen met onze automatische schotel, want die kon aanvankelijk de Astra3-satelliet niet vinden. Op een gegeven moment deed hij echter toch gewoon zijn werk, en heeft Wal 's avonds alsnog naar de voetbalfinale kunnen kijken. Voordat het zover was, hebben we eerst nog spareribs gegeten, bereid op onze nieuwe barbecue.


Maandag 12 juli. De dag begon met veel zon en wat vriendelijke bewolking. Wij zijn naar Apeldoorn gefietst en voor de navigatie gebruiken wij daar tegenwoordig een app van Route.nl voor. De app maakt gebruik van de bestaande ANWB fietsknooppunten. De route kun je van tevoren, van knooppunt naar knooppunt, zelf instellen en opslaan en tijdens het fietsen krijg je dan gesproken instructies. Het was een hele mooie, groene en fietsvriendelijke route van ongeveer 20 km. v.v.
In de stad hebben we eerst de markt bezocht. Het leek een beetje op de Utrechtse lapjesmarkt, want er stonden veel kramen met stoffen en fournituren. Het marktplein wordt bewaakt door een enorme aap (King-Kong?) bovenop een ronde toren. Het laatste stukje moesten we lopen, want fietsen is niet toegestaan in de straat die ons naar het CODA bracht, dat is een cultuurhuis met museum, bibliotheek en archief. Wij hebben alleen het museum bezocht. Er was een prachtige tentoonstelling van papierkunst, bekijk b.v. het US$-biljet met ernaast de details. Daarnaast waren er o.a. ook halskettingen en een bijzondere fotogalerij te zien. Er is een restaurant in het gebouw en daar hebben wij ons favoriete lunchgerecht (salade met gerookte zalm) genuttigd. Na de lunch, was Wal zijn fietssleutels kwijt. Hij had wel het kettingslot bevestigd, maar de sleutel en het display gewoon op de fiets laten zitten. Dom, dom, dom ...., maar gelukkig vonden we alles terug zoals we het hadden achtergelaten. We zijn een kleine 4 uur weg geweest, maar voor Bowie was het misschien toch al iets te veel. Hij was een beetje uit zijn normale doen en wilde niet naar buiten. 's Avonds trok hij wel weer bij, maar hij heeft vandaag maar weinig gegeten. Wij hebben voor het avondeten de skottelbraai opgezet.


Dinsdag 13 juli. Het regende vanmorgen toen we wakker werden en dat is zo gebleven tot 's middags een uur of 2. Daarna werd het wel droog maar het bleef bewolkt en koud en de dreiging van nieuwe buien heeft voortdurend boven onze hoofden gehangen. Kortom geen weer om veel te ondernemen. We zijn allebei aan een nieuw boek begonnen en hebben verder ook gepuzzeld, creatief geknutseld, een kofferbridgeuitslag verwerkt en dit logboek bijgewerkt. Ondanks het slechte weer heeft de campingeigenaar vandaag een nieuw speeltoestel voor de (iets oudere) kinderen geplaatst, een touw-brug over het water. Toen ik dat wat nader wilde gaan bekijken, viel het me op, dat er heel veel naaktslakken rondom dat watertje zitten. Alle kampeerplaatsen hebben hier een betonnen ondergrond met kunstgras erop, van ongeveer 2,5 x 5 meter, voor onder de voortenten/luifels. Nadat we Bowie een paar keer terug hebben gefloten, gaat hij nu niet meer van dat kunstgras af, zodat we hem ook regelmatig zonder tuigje buiten kunnen laten lopen.

Woensdag 14 juli. Toen we wakker werden was het grijs en miezerde het wat. Aanvankelijk werd het nog droog, maar bleef het wel zwaar bewolkt. Code geel in Limburg leek op dat moment nog ver van ons bed, maar toen dat werd opgeschaald naar code rood en voor Gelderland ook code geel werd afgekondigd, hebben we toch maar eieren voor ons geld gekozen en hebben we de fietsen in de auto gezet, de luifel ingedraaid en onze buiten-inventaris naar binnen gehaald. Dat bleek een goede beslissing. Het verwachte onweer met windstoten is gelukkig uitgebleven, maar we hebben een ongelooflijke bak met water over ons heen gekregen.
's Middags zijn er al buien gevallen. We zijn nog wel even weg geweest, want op aanraden van de camping-eigenaar hebben we de avondmaaltijd gebruikt bij Café De Groot in het plaatsje De Vecht, hier vlakbij en ook dat was zeker niet verkeerd. We waren daar net op tijd van terug, want vrijwel direct daarna barstte de hel los en is het hozen niet meer opgehouden. Tot diep in de nacht kletterde het op het dak van de caravan. Wij hebben nog wel wat geslapen, zij het niet al te lang, maar Bowie was helemaal van slag. We konden aan alles merken dat hij doodsbang was (grote pupillen, tongetje uit zijn bek, overal onder wegkruipen enz.)

Donderdag 15 juli. Het regende nog steeds, maar gelukkig niet meer zo heftig als afgelopen nacht. Code geel was echter nog steeds actueel. Rond 11 uur zijn we vertrokken richting Markelo en hebben een groot deel van de toch niet al te lange rit in de regen gereden. De combinatie van onze Hyundai bestelbus met de Hobby caravan heeft een voordeel dat veel trekauto's niet hebben. Wij zitten nogal hoog en hebben een grote achterruit. De caravan heeft zowel voor als achter een raam en als wij tijdens de rit de gordijntjes open houden, dan kijken we via onze binnenspiegel, dwars door de caravan heen, naar het verkeer achter ons. We hebben ook grote buitenspiegels en caravan-opzetspiegels, maar hoe meer zicht naar achteren, hoe beter, zeker als de weersomstandigheden niet optimaal zijn.

Markelo (Ov), De Bovenberg. juli / 5 nachten,  18-29ºC.

Donderdag 15 juli. Het regende nog toen we aankwamen en dat is nog tot halverwege de middag zo gebleven. We hebben daarom het uitdraaien van de luifel en het uitladen van de fietsen en de tafels en stoelen voor buiten uitgesteld tot na 16:00 uur. De tussentijd hebben we maar gebruikt om de bedden te verschonen, want dat is ook nodig, als je wat langer van huis af bent. We hebben niet de mooiste plek van de camping toegewezen gekregen, want het uitzicht reikt niet veel verder dan de caravans en tenten tegenover ons. Ook ontbreekt er een flink stuk gras, maar gelukkig is de plek wel vrij groot, zodat we daar niet al te veel hinder van hebben. De satellietschotel hebben we niet meer opgezet, want in Teuge hebben we nauwelijks naar de TV gekeken en daarvoor in Poortvliet ook al niet. Leuk dat Gerrit, de oude camping-eigenaar, ons nog herkende van eerdere bezoeken aan zijn camping. Tegenwoordig wordt de camping gerund door zijn jongste zoon.

Vrijdag 16 juli. We hebben heerlijk geslapen vannacht. Dat was ook wel te verwachten want de nacht daarvoor zijn we wel wat slaap tekort gekomen. Het was droog, zodat we buiten, onder de luifel, hebben kunnen ontbijten. Daarna zijn we naar de markt in Goor gefietst. Regenjassen aan, want we vertrouwden er nog niet op dat het droog zou blijven. De markt was nog maar ongeveer half zo groot als wat wij er ons van konden herinneren, dus dat viel wel wat tegen. We hebben nog koffie gedronken op een (overdekt) terras, hebben wat rondgelopen in het winkelgebied en boodschappen gedaan bij de Jumbo. Daarna terug naar de camping gereden. Daar aangekomen begon het weer te regenen. Gelukkig duurde het niet heel lang. Na de lunch is Lia in haar boek verder gegaan (Wal heeft het zijne al uit) en is Wal richting Rijssen gefietst om daar een campingwinkel te bezoeken. Op de terugweg even gestopt bij een ons erg bekend restaurant 't Witte Hoes om een tafeltje te reserveren voor zaterdagavond. We hebben het avondeten zowel binnen (aardappelen/groente) als buiten (zalmmoten) bereid en hebben het buiten gegeten.

Zaterdag 17 juli. Voor het eerst sinds afgelopen maandag hebben we vandaag de zon weer gezien en die heeft meteen uitbundig geschenen. Het werd halverwege de middag zo warm, dat we extra zonwering aan hebben gebracht om niet helemaal weg te smelten onder de luifel. Vóórdat het zover was, zijn we vanochtend eerst naar Rijssen gefietst om te zien wat dáár nog van de markt is overgebleven. We werden weer teleurgesteld, want waar wij ons herinnerden dat de kramen over 3 straten en een plein verdeeld waren, zijn daar nu alleen nog maar 2 straten van over. Nederland houdt niet meer van markten. Komt dat misschien doordat je euro daar tegenwoordig niet echt meer een €-daalder waard is? We waren hier dan ook weer vrij snel klaar en zijn nog voor de lunch terug naar de camping gefietst om daar de rest van de middag van de zon te genieten. Zaterdagavond uit eten in 't Witte Hoes. Lia herkende de serveerster nog van 13/14 jaar geleden en dat kan wel kloppen, want zij vertelde dat zij daar inderdaad destijds ook al werkte en dat haar ouders de eigenaars zijn van het restaurant, dat inmiddels al 25 jaar bestaat. Teruggekomen op de camping hebben we nog een tijdje buiten gezeten. Op een gegeven ogenblik begon het echter klam te worden en toen we naar binnen wilden gaan, bleek een van de ramen van de caravan niet meer te willen sluiten. We hebben de raamuitzetter er maar gewoon afgeschroefd, zodat het in ieder geval weer dicht ging.


Zondag 18 juli. Wat een heerlijk weer vandaag, maar wel heel erg warm. We hebben de dag op de camping doorgebracht, ook al omdat we op dit soort dagen Bowie niet lang alleen in de afgesloten caravan achter willen laten. Geen probleem, we hebben lekker zitten lezen in de schaduw en Wal heeft zijn boek (het 2e al) in één keer uitgelezen. Tussen de hoofdstukken door is het toch nog gelukt om weer beweging in de raamuitzetter te krijgen, dus die kon (voorlopig) weer terug. Bij het komende onderhoud laten we die wel vervangen. Ik (Wal) heb nog wat rondgelopen om foto's van de camping te maken en bij het sanitairgebouw zag ik een jong stelletje, dat blijkbaar nog nooit eerder op een camping was geweest, want zij waren net begonnen om hun vuile vaat af te wassen bij het punt waar wij onze afvaltank van het caravantoilet legen en schoonspoelen. Daar heb ik toch maar even ingegrepen, want wie weet wat je daarmee aan bacteriële infecties op kunt lopen. Heb ik toch weer een goede daad verricht.


Maandag 19 juli. We hadden een rondje willen fietsen langs Markelo, Elsenerbroek, Enter, Rijssen, Holten en terug naar Markelo. Een route van ongeveer 35 km. De ANWB-fietsroutebordjes die we onderweg tegen kwamen bleken echter allemaal heel anders dan die wij van tevoren in onze app hadden gezet. Aangezien we geen zin hadden om in the middle of nowhere te verdwalen zijn we na zo'n 15 km. omgedraaid en via dezelfde weg terug gereden. Vlak voor de camping hebben we een korte pauze ingelast bij een rustpunt, waar je zelf je koffie of thee inschenkt en het geld in een (onbeheerd) geldkistje achterlaat. We hadden al meer van die punten gezien en overal werkt het op dezelfde wijze. Men is goed van vertrouwen daar in Twente. Bij dit rustpunt verkocht men ook nieuwe aardappelen (opperdoezer) en daarvan hebben we een paar kilo in de fietstassen geladen (voor thuis). Op de camping aangekomen zijn we wat vroeger op de dag dan gepland heel rustig begonnen met onze spulletjes af te breken en op te ruimen, zodat we op dinsdag vroeg op weg naar huis zouden kunnen.


Dinsdag 20 juli. Ondanks het ruim aanwezige vrachtverkeer op de weg, hebben we een rustige thuisreis gehad. De caravan staat inmiddels weer op stal.

Dordrecht (ZH), 't Loze Vissertje. augustus / 3 nachten,  21-26ºC.

Vrijdag 13 augustus. We hadden iets gehoord over een helling bij de in-/uitgang van het terrein, maar dat er onderaan ook nog een scherpe bocht lag tussen de staanders van de poort, dat wisten we niet. Uiteindelijk bleek het allemaal reuze mee te vallen en zijn we, ondanks onze 12 meter lengte, toch probleemloos in- en uitgereden. De camping ligt aan Het Wantij, een waterweg die de Biesbosch en de Beneden Merwede met elkaar verbindt en het Eiland van Dordrecht in tweeën deelt. Vanaf de camping is het water niet te zien omdat die achter een dijk ligt en helemaal is omzoomd door bomen en struiken. De kampeerplaatsen zijn vrij klein, maar wij hadden zeker niet het slechtste plek getroffen voor wat het uitzicht betreft. We hadden een kraantje op onze plaats, dat ook door anderen gebruikt werd. Een leuke bijkomstigheid, die we elders ook al eens hebben gezien: Een kruidentuintje, waaruit je naar hartelust mag plukken. De camping was volgeboekt en voor zulke drukke dagen vonden wij het aantal WC's en douches wel erg weinig. Er stonden dan ook regelmatig wachtrijen. Ze werden wel goed schoongehouden. Oorspronkelijk zouden we 4 nachten blijven, maar vanwege de snel verslechterende weersverwachting zijn we een dag eerder vertrokken. Het was vandaag bewolkt, maar droog. Over het uitladen en opzetten van onze uitrusting hebben we ongeveer 1½ uur gedaan, daarna konden we gaan relaxen. 's Avonds hebben we gebarbecued.


Zaterdag 14 augustus. Na de koffie zijn we naar de stad gefietst, ± 6 km, grotendeels via een mooie fietsroute langs het water. We hebben onze fietsen gestald in een gratis/bewaakte fietsenstalling en ons daar ter plekke verbaasd over het grote aantal fietsen dat dan toch buiten de stalling op straat wordt achtergelaten. We hadden een stadswandeling voorbereid en hebben die gedeeltelijk gevolgd. Dordrecht is een hele waterrijke stad met veel havens die vol lagen met soms gigantisch grote/dure jachten en logischerwijs zijn er dan ook heel veel (ophaal)bruggen. Bijzondere gevels vind je in vrijwel elke stad en soms hebben ze ook namen. Hier hebben we o.a. De Onbeschaamde gezien (een bloot jongetje) en Vadertje Tijd (een oude man met een zandloper op zijn hoofd).

Onze wandeling leidde ons ook langs het Huis van Gijn, een museum in twee monumentale panden aan de Nieuwe Haven. Voor het bezoek aan dit museum hadden we ons van tevoren al aangemeld. Simon van Gijn, was een zakenman, bankier, advocaat en verwoed verzamelaar van mooie en waardevolle voorwerpen. Hij woonde hier van 1864 tot 1922 en liet zijn huis en zijn verzamelingen na aan de Vereniging Oud-Dordrecht met de opdracht om zijn collecties openbaar te maken en zijn huis als museum in te richten. Het is veel groter dan wij van tevoren hadden gedacht (4 etages) en de inrichting moet de bezoeker de indruk geven dat de tijd vanaf de 19e eeuw stil is blijven staan. Dat is aardig gelukt. Er hangen en staan veel kunstwerken, denk aan schilderijen, serviesgoed, kroonluchters, wandtapijten en natuurlijk ook meubilair in alle soorten en maten. De bovenste (zolder)verdieping is ingericht als een speelgoedmuseum. Als lunch hebben we bananenbrood gegeten in de tuin van het huis.

Op het Statenplein was er een grote weekmarkt, maar alhoewel wij daar normaal gesproken graag op rondlopen, zijn we er nu grotendeels aan voorbij gegaan. Wél heeft Lia er nog een klein boekje van Suzanne Vermeer gevonden, dat ze nog niet had gelezen. Opvallend op datzelfde plein: winkels van Boekenvoordeel, Free Record Shop en Intertoys, allemaal merken die bij ons allang zijn verdwenen. Kort nadat we op de camping terug waren, werden we verrast door de komst van een (Belgische) ijsboer.

Zondag 15 augustus. Ook nu zijn we weer na de koffie naar de stad gefietst. Wij volgen meestal de ANWB-fietsroute-knooppunten en knooppunt 86 was wel heel bijzonder: Lopend via 3 haarspeldbochten en zig-zag-trappen moesten we onze route ongeveer 5 à 6 meter lager vervolgen. Daarna kwamen we vandaag langs de Groothoofdspoort, een mooi poortgebouw met koepel en torenspits en met daarachter ook een spectaculair uitzicht over het drierivierenkruispunt van de Oude Maas, de Noord en de Beneden Merwede.

Daarna hebben we onze fietsen gestald bij het Dordrechts Museum. Daar zijn we wel een tijdje zoet geweest met de 6 eeuwen schilderkunst van Nederlandse (Dordtse) en internationale meesters. Na het museum zijn we te voet naar het Statenplein gegaan en hebben daar op een terras ons favoriete lunchmenu van salade met zalm genuttigd. Op de foto's links, eerst de entree van het museum en daarnaast een aantal van de daar tentoongestelde kunstwerken.

Daarna hebben we onze fietsen weer opgehaald bij het museum en zijn via o.a. een fraaie muurschildering met 5 bekende Dordtenaren (de Grachtwacht) en het stadhuis naar de Grote of  Onze-Lieve-Vrouwekerk met zijn scheve toren gereden. Even hebben we nog wel getwijfeld of we wel € 8,00 aan entreegeld wilden betalen voor een gebedshuis, maar uiteindelijk hebben we dat toch maar gedaan. Binnen hebben we o.a. een prachtig groot pijpenorgel gezien en ook een wat kleiner exemplaar in een zijvleugel. Het spreekgestoelte was ook indrukwekkend. Een groot deel van de vloer bestaat uit grafkelders van vooraanstaande Dortenaren en een van de grote gebrandschilderde ramen toont (i.p.v. een religieuze afbeelding) een opvallend hedendaags tafereel van schepen en juttersvondsten.

Na het kerkbezoek zijn we weer naar de camping gefietst. Op dat moment was het nog zonnig en warm, maar de bewolking kwam al opzetten en het waaide behoorlijk. Voor het avondeten hebben we de skottelbraai opgezet en na het eten zijn we begonnen met onze spullen weer op te ruimen. Vanwege de harde wind hadden we al veel moeite om onze luifel in te draaien en we waren blij dat we voor de buien alles binnen hadden.

Maandag 16 augustus. We hadden op de camping niet veel werk meer dus we konden al vrij snel na het ontbijt vertrekken. De thuisreis is zonder problemen verlopen en op het moment dat ik dit schrijf staat de caravan al weer veilig en droog in de stalling.

Eerde (Veghel - NB), 't Goeie Leven. september / 4 nachten,    20-22ºC.

Vrijdag 10 september. Alhoewel we volgens de website pas op zijn vroegst om 14:00 uur aan mochten komen, was een belletje naar de receptie al voldoende om dat te vervroegen naar 12:00 uur. Daardoor hadden we net genoeg tijd om de caravan op zijn plaats te zetten en de luifel uit te draaien, want vrijwel direct daarna begon het hard te regenen. De rest van de dag was het een komen en gaan van buien, soms ook vergezeld van onweer. Er is ontzettend veel water naar beneden gekomen. Bowie is erg bang van harde regen en onweer en ging, van angst, plat op zijn buik, in de kattenbak liggen.
De camping valt om verschillende redenen wel wat tegen. Het personeel heeft de Brabantse gastvrijheid hoog in het vaandel staan, maar gastvrijheid betekent niet alleen vriendelijkheid en behulpzaamheid, maar ook je gasten een begaanbaar pad naar je voordeur bieden. Welnu, de toegangsweg (± 150m.) tot deze camping vinden wij met grote afstand de allerslechtste die wij in onze 35-jarige kampeerervaring hebben meegemaakt. Een onverharde weg vol met kuilen, bulten, puntige keien en (natuurlijk met dit weer) grote/diepe plassen en modder. Daar moesten wij doorheen ploeteren voordat we de receptie hadden bereikt. Ook de standplaatsen blinken niet uit door een gelijkmatige ondergrond. Onder de caravan en ook onder de luifel hebben we last gehad van plassen en modder en datzelfde zagen wij ook bij andere plaatsen op ons veld. We hoopten dan maar dat het snel droog zou worden, maar t/m zaterdagavond is dat ijdele hoop gebleken.

Gelukkig was het niet allemaal kommer en kwel: De al eerder genoemde gastvrijheid van het personeel, het prima verzorgde sanitair, dat voor ons ook nog eens lekker dichtbij was, maar vooral het fantastische campingrestaurant. Eetgelegenheden op campings zijn vaak van het niveau veredelde snackbar of eetcafe, maar dit kan makkelijk concurreren met de betere restaurants. De prijzen van hun topgerechten liggen dan ook wat hoger dan je op een camping mag verwachten. Natuurlijk staat er ook wel een patatje-kroket op het menu, want veel kampeerders willen niet anders dan dat.
Veel tijd hebben we op een aankomstdag meestal niet te besteden en zeker niet als die dag ook nog eens regenachtig verloopt. We hadden echter ontdekt dat kampeergigant De Wit Schijndel op slechts 3,5 km afstand van de camping ligt. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt om weer eens wat nodige en minder nodige kampeerartikelen aan te schaffen. Verder hebben we ons vooral gewoon binnen bezig moeten houden.

Zaterdag 11 september. Er is ook vannacht weer veel regen gevallen en we hebben af en toe ook nog een paar bliksemflitsen gezien. Bowie was erg onrustig en dat heeft ervoor gezorgd dat wij ook niet erg goed hebben geslapen. Vanmorgen scheen de zon, maar we hebben toch binnen ontbeten. We konden wél nog buiten koffie drinken, maar daarna trok het weer helemaal dicht. Rondom ons was er vandaag veel herrie van schoolklasjes en blaffende honden. Ook kwam er nogal wat geluid vanaf het zwembad, dat vlak achter ons lag en dat is o.a. de reden dat wij meestal campings zonder zwembad bezoeken. Rond het middaguur zijn we met de auto naar Gemert gereden, waar we eerst onze favoriete zalmsalade hebben gegeten in restaurant 't Wevershuisje. Vervolgens hebben we, ook in Gemert, het Boerenbondsmuseum bezocht, een openluchtmuseum van een boerenbedrijf met paarden en rondscharrelende kippen, kalkoenen, cavia's, konijnen en bokjes. Daarnaast ook een houtzagerij, een klompenmakerij, een smidse en een Boerenleenbank aan huis in een Brabants dorp aan het begin van de vorige eeuw. Af en toe moesten we van gebouw naar gebouw door de regen lopen. Nadat we ons, met Brabantse humor, hebben laten voorlichten over de weersverwachting, zijn we in de auto gestapt en zagen op de terugweg nog een fraaie kerktoren in het plaatsje Erp. Op de camping aangekomen hebben we verder wat gelezen totdat we, rond 19:00 uur, ook weer tussen de buien door, ons avondeten bereid hebben op de skottelbraai.

Zondag 12 september. We hebben vannacht een stuk beter geslapen. De dag begon zonnig, maar al vrij snel werd die zon steeds vaker aan het zicht onttrokken door (soms donkere) wolken. Het is echter droog gebleven dus dat vonden wij prettig na twee natte dagen. Het plan was om op de fiets naar kasteel Heeswijk te rijden, volgens de routeplanner ongeveer 6 kilometer. Daarvoor had ik 's morgens al de fietsen uit de auto gehaald en naast de caravan neergezet. Op dat moment leek er nog niets aan de hand, maar toen we wilden vertrekken, bleek mijn voorband lek, misschien als gevolg van het slechte wegdek op de camping? Dan toch maar met de auto. We hadden het adres in de tomtom, maar tegen de tijd dat we in Heeswijk-Dinther waren, bleken alle, maar dan ook echt álle toegangswegen naar het kasteel afgesloten voor autoverkeer. Na aanwijzingen van een wandelaar, vonden we op een gegeven ogenblik een weide, waar auto's geparkeerd stonden en van waaruit we het kasteel konden zien, dus wij bedachten dan dat we het laatste stuk wel konden lopen. Die tijdelijke parkeerplaats was echter voor een andere evenement (het was ook monumentendag) en degene die daar de toegang stond te regelen, weigerde pertinent om kasteelbezoekers toe te laten. Omdat wij bij de reservering een tijdslot mee hadden gekregen, dat we niet meer konden halen, hebben we besloten om terug naar de camping te rijden en ons daar maar wat bezig te houden. Daar aangekomen bleken we bijna 30 km te hebben gereden, i.p.v. de verwachte 12. Nadat in de loop van de middag veel seizoenkampeerders met hun blaffende honden en het krijsende kleuterklasje achter ons waren vertrokken is het een stuk rustiger geworden op de camping. 's Avonds heeft Lia binnen gekookt (macaroni).

Maandag 13 september. Het was koud en mistig vanmorgen en daarom hebben we de kachel even aangezet om onszelf en de caravan wat op te warmen. Nadat de mist was opgetrokken, is het verder de hele dag vrij zonnig gebleven. We hebben vandaag gebruncht en zijn daarna naar Asten gereden, ongeveer 50 km. vanaf de camping. We hebben daar het Klok en Peel Museum bezocht. Zoals de naam al doet vermoeden zijn het eigenlijk twee musea in een. Het ene gedeelte van het gebouw hangt en staat vol met (kerk)klokken en carillons, met veel informatie over de fabricage en geschiedenis. O.a. het feit dat in WOII veel klokken door de Duitsers werden geconfiskeerd om er kanonnen van te maken. We mochten ook een melodietje spelen op een speciaal daarvoor opgesteld klein carillon (1-2-3-4 Hoedje van Papier). Het ander gedeelte van het museum gaat over de landstreek De Peel en daar worden vooral veel historische en nu voorkomende dier- en vogelsoorten getoond. Van oeros tot huismus zeg maar. Achter het museum ligt ook nog een fraaie tuin en er tegenover is er een sterrenwacht/planetarium, dat vandaag echter gesloten was. Wat ook gesloten was, dat was het zwembad op de camping, dus als ik al van plan was om in alle rust een paar baantjes te trekken, dan was dat niet meer mogelijk. We hebben vandaag de skottelbraai weer gebruikt voor het avondeten en daarna zijn we begonnen om onze spulletjes bijeen te zoeken en in te pakken, zodat we morgenochtend weer op tijd kunnen vertrekken.

Een wetenswaardigheidje tot slot: Voor het eerst heeft Bowie geen enkele keer een tuigje aan gehad, terwijl hij toch regelmatig buiten is geweest en op de langpootmuggen heeft gejaagd of achter de vlinders aan is gelopen. Maar als je hem terugroept, dan komt hij gewoon. Hij lijkt af en toe net een hondje, zo aanhankelijk en gehoorzaam als hij is.

Dinsdag 14 september. De thuisreis is zoals gewoonlijk weer vlekkeloos verlopen. Omdat we dit jaar niet meer gaan kamperen, hebben we de caravan een dag langer thuis gehouden om hem extra schoon te maken. Hij krijgt deze winter ook nog zijn 2-jarige onderhoud, zodat hij in april of mei volgend jaar weer helemaal klaar is voor een nieuwe zomer.



 2022 en volgende jaren


Anders dan in het weblog 2013-2019 hebben we de bovenstaande verhalen geschreven toen ze nog vers in het geheugen zaten. Daardoor is het allemaal veel uitgebreider geworden en vonden wij dit weblog na 2 jaar groot genoeg. We zijn daarom vanaf 2022 weer aan een nieuwe begonnen. Klik op nevenstaande foto om door te linken naar het weblog 2022.



Lia en Wal